top of page

Biografie Noxorion

Ik was vroeger een erg drukke jongen en hoorde nooit echt ergens bij. Ik voelde me in de steek gelaten en ging op zoek naar andere dingen. Ik droeg geen merk kleding, ik was een stinkerd, ik was lelijk, ik was anders, ik was dom, elke dag mocht ik van al deze opmerkingen genieten. Dit heeft me aan de buitenkant erg hard gemaakt. Ik geef toe emotie is moeilijk zichtbaar te maken bij me maar open ben ik zeker. Ik heb niks te verbergen en praat overal over je mag me altijd alles vragen en zal ook altijd antwoord krijgen.
Vroeger heb ik van alle soorten muziek gehouden en nog steeds. De reden dat ik ben gaan rappen is omdat ik mijn tekst uit het nummer 'Vertrouwen verloren' toch kwijt moest. Toen ben ik me volledig voor mijn missie 'Rappen tegen Pesten' in gaan zetten en heb ik al best wat media aandacht gekregen. Hierdoor heb ik de kans gekregen langs scholen te gaan met mijn verhaal en het pesten met feiten aan te pakken. Ik denk dat het beter is als je met een gevoel komt en daar over praat dan met alleen woorden. En dat is precies wat ik met mijn rapmuziek wil doen.
Mijn nummer 'Dromen' is een nummer vol met dingen en feiten waar we normaal eigenlijk niet bij stil staan. Het onderwerp pesten wil ik aanpakken, omdat ik vind dat we ook wel eens aan de realiteit mogen denken: pesten doet wel pijn en pesten schaad een mens!
Al mijn muziek zal met respect, feiten en het helpen van mensen te maken hebben. Ik zal ook zeker mijn best doen om dit voort te zetten. Je moet je voorstellen dat ik in maart 2011 nog niet eens dacht dat dit allemaal zo zou gaan. Ik was gewoon een stratenmaker en had totaal geen zelfrespect. Ik liet altijd alles over me heen komen en vond alles maar goed. Ik vond het allemaal wel en dacht dat het leven niet meer te bieden had. Maar sinds het moment dat ik met mijn muziek bezig ben en teksten ben gaan schrijven ben ik enorm verandert.

Januari 2011
Kreeg ik een ongeluk op de snelweg…
Hiervoor durfte ik nooit te praten en sloot mezelf af van de buitenwereld, qua emoties. Na het ongeluk ben ik me af gaan vragen: 'Waarom zou ik bang zijn voor de reactie als ik iemand zeg dat ik van diegene houd. Als ik eerlijk vertel wat ik zelf wil en wat mijn mening is?'. Als je niet gewoon jezelf kan zijn dan is je eigen leven toch maar een rollenspel? Daar ben ik een jaar mee bezig geweest met deze gedachten. En nu (vanaf maart) ben ik daar nog mee bezig, maar het leven lacht me toe. Ik wil niet meer bang zijn om mezelf te zijn! Het is niet erg als je laat zien aan iedereen dat je wel respectvol bent en iemand neemt zoals hij of zij is! Waarom zou je je schamen als je met iemand om gaat die gepest wordt? Die mensen hebben ook een hart en ziel en zijn ook gewoon zichzelf! Het gaat er helemaal niet om wie je bent of wat je doet. Wat ik zelf het meest wardeer is als je gewoon jezelf durft te zijn en niet bang bent voor wat de maatschappij tegenwoordig van je denkt.
Met mijn muziek wil ik de mensen die het nog moeilijk hebben helpen.  Op dit moment ga ik dus langs scholen met mijn verhaal en ben er van overtuigd dat mensen hierdoor over pesten gaan nadenken. Al help je maar 1 mens, besef je dat een mensen leven meer waard is dan wat voor voorwerp op deze wereld dan ook! Dat is toch het beginsel van onze aarde en maatschappij!? Alles is begonnen met mensen die elkaar respecteerden. Waarom zouden we elkaar kapot maken? Dit moeten we niet doen en dat is waar ik aan wil werken. Ik kan jammer genoeg niet tegen de hele wereld praten maar ik probeer zoveel mogelijk mensen hier mee te bereiken.
Ik heb gesproken,

bottom of page